Νέος Κανονισμός 66/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το οικολογικό σήμα της ΕΕ (EU Ecolabel) [ΕΕ 2010 L 27/1]

Ο κανονισμός 66/2010 αντικαθιστά τον κανονισμό 1980/2000.  Ο τελευταίος ορίζει κανόνες για τη θέσπιση και την εφαρμογή του προαιρετικού συστήματος οικολογικού σήματος της ΕΕ. Στόχος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1980/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2000, περί αναθεωρημένου κοινοτικού συστήματος απονομής οικολογικού σήματος ήταν να θεσπισθεί προαιρετικό σύστημα απονομής οικολογικού σήματος με σκοπό την προώθηση προϊόντων με μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους και την παροχή στους καταναλωτές επακριβών, μη παραπλανητικών και επιστημονικά τεκμηριωμένων πληροφοριών για τις επιπτώσεις των προϊόντων στο περιβάλλον.

Το τροποποιημένο σύστημα (στο εξής: «σύστημα οικολογικού σήματος της ΕΕ») θα πρέπει να εφαρμοσθεί τηρουμένων των διατάξεων των Συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης ιδίως της αρχής της προφύλαξης που ορίζεται στο άρθρο 174 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ.

Το σύστημα οικολογικού σήματος της ΕΕ εντάσσεται στην κοινοτική πολιτική αειφόρου κατανάλωσης και παραγωγής, σκοπός της οποίας είναι η μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της κατανάλωσης και της παραγωγής στο περιβάλλον, στην υγεία, στο κλίμα και στους φυσικούς πόρους. Το εν λόγω σύστημα προορίζεται να προωθεί, μέσω του οικολογικού σήματος, τα προϊόντα που χαρακτηρίζονται από υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικών επιδόσεων. Προς τούτο, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν τα προϊόντα προκειμένου να φέρουν το οικολογικό σήμα της ΕΕ θα βασίζονται στις βέλτιστες περιβαλλοντικές επιδόσεις, οι οποίες έχουν επιτευχθεί από προϊόντα που κυκλοφορούν στην κοινοτική αγορά. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να είναι εύκολα κατανοητά και εύχρηστα και να βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που θα λαμβάνουν υπόψη τις πλέον πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να έχουν γνώμονα την αγορά και να περιορίζονται στις σημαντικότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των προϊόντων καθ' όλον τον κύκλο ζωής τους.

Το οικολογικό σήμα της ΕΕ θα πρέπει να έχει ως σκοπό την υποκατάσταση των επικίνδυνων ουσιών από ασφαλέστερες ουσίες, όποτε αυτό είναι τεχνικώς δυνατόν.

Προκειμένου να γίνει αποδεκτό από το ευρύ κοινό το σύστημα του οικολογικού σήματος της ΕΕ, είναι ουσιώδους σημασίας να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί (ΜΚΟ) που δραστηριοποιούνται στον τομέα του περιβάλλοντος και οι οργανώσεις καταναλωτών και να συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη και τον καθορισμό των κριτηρίων για τα οικολογικά σήματα της ΕΕ.

Είναι απαραίτητη η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το οικολογικό σήμα της ΕΕ μέσω ενεργειών προβολής, ενημερωτικών και εκπαιδευτικών εκστρατειών, σε τοπικό, εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, ώστε να αντιληφθούν οι καταναλωτές την έννοια του οικολογικού σήματος της ΕΕ και να μπορούν να επιλέγουν με πλήρη επίγνωση. Τούτο είναι επίσης αναγκαίο προκειμένου να καταστεί το σήμα ελκυστικότερο για τους παραγωγούς και τους λιανοπωλητές.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν τη θέσπιση κατευθυντηρίων γραμμών κατά την εκπόνηση των εθνικών σχεδίων δράσης για τις Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις και να μπορούν να εξετάζουν τη δυνατότητα καθορισμού στόχων για δημόσιες συμβάσεις προμήθειας προϊόντων φιλικών προς το περιβάλλον.

Για να διευκολυνθεί η εμπορία των προϊόντων που φέρουν οικολογικά σήματα σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, να περιορισθεί ο πρόσθετος φόρτος εργασίας για τις επιχειρήσεις, ιδίως τις ΜΜΕ, και να αποφευχθεί η πρόκληση σύγχυσης στους καταναλωτές, είναι επίσης απαραίτητο να ενισχυθεί η συνοχή και να προαχθεί η εναρμόνιση μεταξύ του συστήματος οικολογικού σήματος της ΕΕ και των εθνικών συστημάτων οικολογικής σήμανσης.

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2010:027:0001:0019:EL:PDF