- Αρχική Σελίδα
- Λίγα λόγια για μας
- Οι Συνεργάτες μας
- Προηγούμενα Τεύχη
- Αρχείο Τευχών
- Ανακοινώσεις
- Επικοινωνία
- Links
Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός ΙΙ
Η Επιτροπή παρουσίασε στις 25.06.2008 τις τελικές της προτάσεις για ένα ολοκληρωµένο ευρωπαϊκό σύστηµα διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας, το οποίο θα τεθεί σε ισχύ από το 2012. Τα νέα µέτρα της Επιτροπής αποτελούν τη συνέχεια µίας σειράς Κανονισµών που υιοθετήθηκαν το 2004 και είναι γνωστοί ως «Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός Ι». Σκοπός της ως άνω κοινοτικής νοµοθεσίας είναι η ενοποίηση του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου, ο περιορισµός των πολυάριθµών εθνικών συστηµάτων ελέγχου, η µείωση των αποστάσεων που διανύονται από τα αεροσκάφη και, συνακόλουθα, η εξοικονόµηση καυσίµων και ο περιορισµός της εκποµπής αερίων ρύπων.
Η δεύτερη δέσµη µέτρων, γνωστή και ως «Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός ΙΙ» θα αναπτύσσεται σε τέσσερις βασικούς άξονες: α) επαναδιάρθρωση του ισχύοντος νοµοθετικού πλαισίου σύµφωνα µε παραµέτρους τεχνικής και περιβαλλοντικής απόδοσης, β) εισαγωγή του προγράµµατος SESAR (Single European Sky Air Traffic Management Research) για την έρευνα στον τοµέα των αεροπορικών µεταφορών, γ) επέκταση της αρµοδιότητας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εναέριας Ασφάλειας (EASA) στη διαχείριση των αεροδιαδρόµων, της εναέριας κυκλοφορίας και των υπηρεσιών αεροπλοΐας, δ) εφαρµογή του προγράµµατος δράσης για την ασφάλεια, την αποδοτικότητα και τη λειτουργικότητα των αεροδροµίων.
Τα νέα στοιχεία που θα εισφέρει ο «Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός ΙΙ» σε σχέση µε το προϊσχύον καθεστώς είναι τα ακόλουθα: α) η καθιέρωση στόχων επίδοσης στους τοµείς της ασφάλειας, της αποδοτικότητας, της πτητικής και τιµολογιακής απόδοσης, καθώς και της περιβαλλοντικής συµπεριφοράς β) το ευρωπαϊκό δίκτυο διαχείρισης, που θα εξασφαλίσει την ενοποίηση των επιµέρους εθνικών συστηµάτων διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας, γ) την υποχρεωτική εφαρµογή της νέας δέσµης κανόνων για όλα τα κράτη µέλη από το 2012.
Βασικό στοιχείο που διατηρείται και ενισχύεται µε τον «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό ΙΙ» είναι η οργάνωση του κοινοτικού εναέριου χώρου σε «λειτουργικά τµήµατα εναέριου χώρου» (FABs). Στόχος αυτών των σχηµατισµών οργάνωσης είναι η ενοποίηση και η διαχείριση της κυκλοφορίας σε αντιστοιχία µε τις πραγµατικές ανάγκες των αεροµεταφορών. Τα κράτη µέλη κατά τη διαδικασία οριοθέτησης των FABs δε θα λαµβάνουν υπόψη τους τα εθνικά σύνορα, αλλά κριτήριο πλέον θα αποτελεί η συνολική επιπρόσθετη αξία, που θα προκύπτει από τον υπολογισµό κόστους και κέρδους των επιµέρους δροµολογίων. Σύµφωνα µε τους νέους κανόνες η ενεργοποίηση των «λειτουργικών τµηµάτων εναέριου χώρου» θα διευκολύνει τη συνεργασία περισσότερων φορέων για την παροχή υπηρεσιών σε αεροµεταφορείς εντός της Ε.Ε.
Τέλος, η υπηρεσία Eurocontrol θα είναι επιφορτισµένη µε τη σταδιακή εφαρµογή του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού ΙΙ» και θα αποτελέσει το φορέα διαχείρισης του κοινοτικού δικτύου εναέριων µεταφορών. Συγκεκριµένα, θα είναι επιφορτισµένη µε τη διαχείριση της ροής των πτήσεων, τον εξορθολογισµό των δροµολογίων, την ανάπτυξη των διασυνοριακών υποδοµών και την εναρµόνιση της απόδοσης συχνοτήτων.
Κανονισµός 549/2004/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 10.03.2004 για τη χάραξη του πλαισίου για τη δηµιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού I, EE 2004 L 96/1.
http://ec.europa.eu/transport/airportal/trafficmanagement/ses2/doc/communication/com200803891communicationen.pdf,
http://ec.europa.eu/transport/airportal/trafficmanagement/ses2/doc/communication/com200803881proposalregulationen.pdf,
