Οδηγία 2009/73[1] για την αγορά φυσικού αερίου

Στόχος της εσωτερικής αγοράς φυσικού αερίου, η οποία, όπως και η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, υλοποιείται σταδιακά σε ολόκληρη την Κοινότητα από το 1999, είναι η παροχή πραγµατικών επιλογών σε όλους τους καταναλωτές.

H οδηγία 2003/55/ΕΚ, µε τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου, συνέβαλε σηµαντικά στη δηµιουργία της εν λόγω αγοράς.

Ωστόσο, υφίστανται  εµπόδια στην πώληση φυσικού αερίου στην Κοινότητα επί ίσοις όροις και χωρίς διακρίσεις ή µειονεκτήµατα. Συγκεκριµένα, δεν παρέχεται ακόµη πρόσβαση στο δίκτυο χωρίς διακρίσεις και µε εξίσου αποτελεσµατική ρυθµιστική εποπτεία σε όλα τα κράτη µέλη, επειδή το ισχύον νοµικό πλαίσιο είναι ανεπαρκές.

Οι κανόνες νοµικού και λειτουργικού διαχωρισµού που προβλέπονται στην Οδηγία 2003/55 δεν έφεραν τον αποτελεσµατικό διαχωρισµό των διαχειριστών συστήµατος µεταφοράς. Ο αποτελεσµατικός διαχωρισµός µπορεί να γίνει µόνον µε την άρση του κινήτρου για τις κάθετα ολοκληρωµένες επιχειρήσεις να κάνουν διακρίσεις κατά των ανταγωνιστών τους όσον αφορά την πρόσβαση στο δίκτυο και τις επενδύσεις. Ο διαχωρισµός της ιδιοκτησίας, πράγµα που προϋποθέτει ότι ο ιδιοκτήτης δικτύου ορίζεται ως ο διαχειριστής του δικτύου και είναι ανεξάρτητος από συµφέροντα προµήθειας και παραγωγής, είναι σαφώς αποτελεσµατικός τρόπος για την επίλυση της εγγενούς σύγκρουσης συµφερόντων και την εξασφάλιση του εφοδιασµού. Η εν λόγω Οδηγία περιέχει γενικούς κανόνες για την οργάνωση του τοµέα του φυσικού αερίου, όπως τον προσδιορισµό των υποχρεώσεων παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και προστασίας των πελατών. Επίσης, τυποποιεί τη διαδικασία χορήγησης αδειών, ενώ ταυτόχρονα ρυθµίζει ζητήµατα ασφάλειας ενεργειακού εφοδιασµού και περιφερειακής συνεργασίας. Σηµαντικές είναι οι διατάξεις, οι οποίες και αναφέρονται στη µεταφορά, αποθήκευση και πρόσβαση στο σύστηµα µεταφοράς και διανοµής φυσικού αερίου, καθώς επίσης και στις εγκαταστάσεις υγροποιηµένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ). Η Οδηγία 2003/55 καταργείται από τις 3 Μαρτίου 2011, µε την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών µελών σχετικά µε τις προθεσµίες για τη µεταφορά στο εθνικό δίκαιο και την εφαρµογή της εν λόγω οδηγίας. Τα κράτη µέλη θέτουν σε ισχύ τις νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για να συµµορφωθούν το αργότερο στις 3 Μαρτίου 2011.

http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2009:211:0094:01:EL:HTML